خانه در نگاه صاحبخانه های دانش معماری جهان

در معماري غربي، خواه دوره كلاسيك خواه قرون ميانه و يا دوره مدرن، فضا با فرم هاي مثبتي مثل ساختمان و مجسمه تعيين مي شود. اين شيء است كه فضاي اطراف آن را مشخص مي كند و به فضا معنا و تعيّن مي بخشد. در معماري اسلامي فضا به واسطه شيء مثبت تعيين نمي شود، بلكه از طريق غيبت و فقدان جسمانيت يا ماديت تعيين مي شود. اين نيز جنبه ديگري از خلاء است و اگر بخواهيم اصطلاح بهتري به كار بريم، مي توان آن را فضاي منفي ناميد. از طريق بذل توجه به تعريفي كه در آثار كيهان شناسانه اسلامي از فضا يافت مي شود، مي توان به پيوند نزديك ميان هنر سنتي و كيهان شناسي پي برد. اين رابطه ما را قادر مي سازد كه به فهم مفهوم فضا در هنر و معماري اسلامي نائل شويم. ( دكترنصر)

ادامه نوشته

انسان با طبيعت است یا برطبیعت است؟

طبيعت چيست؟

این پرسش تازه ای نیست . انسان از همان ابتدای تاریخ خود ، ازهمان دمی که به اسقرار رسید و مجال و توان آن را یافت تا در نسبت میان خود و پیرامون خود بیندیشد به ماهیت طبیعت اندیشید. طبیعت برای او اگرچه بسیار در دسترس می نمود اما در عین حال دارای اسراربسیاری بود. دوست داشتنی اما شگفت. آشنا اما رازآمیز. گاه مهربان و گاه افسارگسیخته . گاه بخشنده و گاه یغماگر. براستی طبیعت چیست ؟

ادامه نوشته